زندگینامه:

بدرالدین کتابی (1366 -1291 ق)، نویسنده، مترجم و شاعر، متخلص به امید. در اصفهان به دنیا آمد. جد پدرى او آیت ‏اللَّه میرزا محمد صادق كتابى اصفهانى، صاحب شرحى بر «شرایع» است و جد مادرى وى حاج شیخ محمد على نجمى مي ‏باشد. پس از تحصیل در مدارس قدیم اصفهان، در مشهد به تحصیل ادبیات، منطق، فقه، اصول و فلسفه‏ى اسلامى پرداخت. وى «منظومه‏ى» حاج ملا هادى سبزوارى را نزد شیخ محمد خراسانى فراگرفت. پس از اخذ دیپلم علمى، در 1316 ش، موفق به اخذ درجه‏ى لیسانس در رشته‏ى فلسفه و علوم تربتى از دانشسراى عالى و دانشكده‏ى ادبیات شد. وى به دو زبان عربى و فرانسه تسلط كامل داشت. پس از فراغت از تحصیل ابتدا در اصفهان به تدریس در دبیرستان‏ها مشغول شد و سپس ریاست دبیرستان ادب و چندى معاونت اداره‏ى كل فرهنگ استان اصفهان را عهده‏ دار بود. وى در بنیان‏گذارى دانشكده‏ى ادبیات اصفهان در 1337 ش و نیز تأسیس كتابخانه ‏ى آن نقش مؤثرى داشت و سالها نیز در آن دانشكده به تدریس فلسفه، روان‏شناسى، منطق نظرى و عملى، ادبیات فارسى و متون فلسفى به زبان فرانسه پرداخت. بیشتر با حاج آقا رحیم ارباب و حاج شیخ محمد باقر الفت مصاحبت داشت. از آثارش: «هیپنوتیسم در دسترس همه»؛ «فروغ خاور»، شرح حال و آیین رهبانیت بودا، ترجمه؛ «پیرامون سیره‏ى نبوى»، ترجمه؛ «اخلاق»، ترجمه؛ «آداب المتعلمین»، ترجمه؛ سفرنامه‏ى «به سوى اصفهان»، ترجمه؛ «مكتبهاى اصلى فلسفه»، ترجمه؛ «مبانى جامعه شناسى»، ترجمه؛ «دیوان» شعر.[1] مترجمه، مؤلف. تولد: 1330(1291 ق.)، اصفهان. درگذشت: 1366. بدالدین كتابى متخلص به «امید» ابتدا در مدارس قدیم اصفهان و یك سال در مشهد به تحصیلات قدیم از ادبیات و منطق و فقه و اصول پرداخت و منظومه ‏ى حاج ملا هادى سبزوارى نزد حكیم همدانى و آقا شیخ محمد خراسانى فراگرفت. در سال 1313 موفق به اخذ دیپلم شد. سپس وارد دانشگاه گردید. در سال 1316 موفق به اخذ درجه‏ى لیسانس در رشته‏ى فلسفه و علوم تربیتى گردید. وى براى ادامه تحصیلات در اروپا برگزیده شد. وى با دو زبان عربى و فرانسوى آشنایى داشت. پس از فراغت از تحصیل در دانشسراى عالى به زادگاه خود اصفهان بازگشت. ابتدا به دبیرى دبیرستان‏ها اشتغال ورزید و سپس ریاست دبیرستان ادب اصفهان را عهده ‏دار گردید و مدتى نیز معاونت و كفالت اداره‏ ى كل فرهنگ استان را به عهده داشت. وى همچنین در بنیانگذارى دانشكده‏ ى ادبیات اصفهان به سال 1337 و نیز تأسیس كتابخانه آن نقش داشت و خود سال‏ها در آن دانشكده به تدریس فلسفه، روان‏شناسى، منطق نظرى و عملى، ادبیات فارسى و متون فلسفى به زبان فرانسوى مي ‏پرداخت. از آثار و تألیفات اوست: هیپنوتیسم در دسترس همه (این كتاب كه احتمالا اولین اثر او است نخست در روزنامه ‏ى «اصفهان» و سپس جداگانه به طبع رسیده است)؛ سفرنامه‏ ى به سوى اصفهان (اثر پي‏یر لوتى، ترجمه از فرانسوى، اصفهان)؛ ترجمه فروغ خاور (شرح حال و آیین رهبانیت بودا، اثر هرمان الدنبرگ، اصفهان، سه جلد، 1332 -1330)؛ پیرامون سیره‏ى نبوى (عنوان عربى آن على هامش السیره، اثار دكتر طه حسین، سه جلد، 1335)؛ ترجمه‏ى اخلاق (اثر دكتر پیرژانه ترجمه از فرانسوى، اصفهان 1331)؛ ترجمه‏ ى رساله «آداب المتعلمین» با مقدمه‏ى كوتاهى راجع به عدم صحت انتساب آن به خواجه نصیرالدین طوسى (1336، ضمیمه‏ى «سالنامه‏ى دبیرستات ادب»، اصفهان)؛ مقالات وى در مجلات زیر چاپ مي ‏شد: «سالنامه‏ى دبیرستان ادب اصفهان»؛ «آئینه‏ى پزشكى» و نشریه‏ ى «اداره ى فرهنگ استان دهم، اصفهان.